Follow my blog with Bloglovin

Doe eens iets anders

Doe eens iets anders

Als opgroeiende tiener had ik een bepaald beeld van hoe het leven zou zijn als ik eind 20 was. Echt ideeën over een relatie had ik niet, maar qua carrière zou sowieso he-le-maal gemaakt hebben. Ik zou succesvol zijn, veel verdienen, een mooi, groot huis hebben. En ohoh, wat zou ik trots zijn op alles wat ik dan al had bereikt.

Inmiddels ben ik eind 20 en nou ja, van mijn verwachtingen is weinig uitgekomen. Tegen mijn verwachting in heb ik een fijne relatie, maar van die te gekke carrière aan de Zuid-As is he-le-maal niet van terecht gekomen. Mijn huis is okay, maar zeker niet groot en om komen in het geld doe ik nog lang niet.

Mijn ideaalbeeld van tien jaar geleden, heb ik niet bereikt. Best een tijd heb ik hier behoorlijk mee gezeten en heb ik dit zelf ervaren als falen. Ik doe mijn best, ik streef mijn doelen na, dus ik hoor nu dat ideaalplaatje te leven. Als de werkelijkheid nu anders is, dan zal ik vast iets niet goed hebben gedaan. Dat het niet is gelukt, zal dan wel aan mij liggen. Nietwaar? Nou, dat is nogal wat.

De ontdekking dat het leven toch anders is dan verwacht, zette mij aan het denken. Al ruim tien jaar lang ben ik bezig met een het realiseren van mijn ideale plaatje. Zonder eigenlijk stil te staan bij of dat wat ik me als tiener heb bedacht, nog wel past bij de persoon die ik vandaag ben.

Terwijl ik hierover nadacht, zei een stemmetje tegen mij: “doe eens iets anders. “Laat los wat je jaren hebt nagestreefd en ga doen wat de Hailey van nu wil doen.”

Deze gedachte sloeg bij mij in als een bom. Hoe kan ik nou nu ineens iets anders gaan doen? En wat moet ik dan gaan doen? Ik weet niet beter dan als een kip zonder kop mijn ideaalbeeld na te streven.  Zonder mij af te vragen wat het nu eigenlijk is dat ik nu echt wil.

Het heeft even nodig gehad om vrede te hebben met deze ontdekking. Ineens moet ik afscheid nemen van een plaatje dat al zo lang onderdeel is geweest van mijzelf. Dat heeft even geduurd, maar inmiddels ben ik zover dat ik mijn ideaalbeeld steeds meer los begin te laten en op zoek wil naar iets anders.

Ik geloof niet dat ik meteen mijn baan moet opzeggen, mijn haar moet afknippen en mijn vent de deur uit moet zetten. Nee, want wat het “anders” dan precies is, dat weet ik nog niet.

Wel denk ik dat iets anders al wat kleiner kan. Een kleine verandering, zodat ruimte ontstaat voor een nieuw beeld. Misschien wel een nieuw ideaalbeeld.

Daarom heb ik besloten om een yoga opleiding te doen en daarmee de eerste stap naar “ anders”  te zetten. De eerste stap in hopelijk een jaar met veel meer dingen die anders zijn.

Volg:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *