Follow my blog with Bloglovin

Hoe ik vegetariër werd

Vegetariër worden

Waarom ik vegetarier werd 1 - Hoe ik vegetariër werd

Vandaag is het precies zeven jaar geleden dat ik vegetariër werd! Mijn”vega-versary”! Ik herinner mij die dag, als de dag van gisteren. Heel graag vertel ik je hoe ik vegetariër ben geworden.

Ik weet het nog goed. Ik was acht jaar oud. Het was een maandagochtend op de basisschool. We mochten in de kring vertellen wat dat weekend hadden gedaan. Een klasgenootje vertelde dat zij in het weekend vegetariër was geworden. Ze vertelde dat een vegetariër geen vlees en vis eet. Haar reden om geen vlees en vis meer te eten, was dat dieren daarvoor gedood moeten worden. Dat wilde ze niet. Dus ze was vegetariër geworden.

Ik realiseerde mij dat ik er nooit over na had gedacht dat vlees en vis dode dieren zijn. Als klein meisje hield ik al enorm van dieren, dus ik vond eigenlijk dat ik ook vegetariër moest worden. Vastberaden vertelde ik ’s avonds thuis over mijn nieuwe levensstijl. Daar werd meteen korte metten mee gemaakt; er zou niet apart voor mij gekookt worden en vegetarisch “vlees” zou al helemaal niet worden gekocht. Door dit bericht heb ik mij toen iet wat laten ontmoedigen, maar ik nam mij voor vegetariër te worden zodra ik later groot was.

Een paar jaar later was ik groot en ik ging op kamers wonen. Ik mocht ineens van alles zelf besluiten. Wat een vrijheid! Al snel besefte ik mij dat deze vrijheid ook betekende dat ik vegetariër kon worden. Niemand zou mij vertellen dat het niet mocht!

Toch werd ik toen geen vegetariër. Ik kon wel een stuk of 100 smoesjes verzinnen om nog  geen vegetariër te worden. Vlees is zo lekker, vis eet ik eigenlijk toch niet, wat moet ik dan eten, hoe kom ik dan aan mijn eiwitten, noem maar op. Wat ook meewoog  was dat vlees er helemaal niet uit ziet als een dier. Dus vlees eten is dan misschien niet zo heel erg. Huh, denk je misschien? Ja, ik volg die gedachte ook niet helemaal. Of, helemaal niet…

Anyway. Toen ik nog iets groter was, studeerde ik rechten in Berkeley, USA. Het volgende semester zou het vak “Animal law” worden gegeven. Dat leek mij een reuze interessant van, maar ik zou dan niet meer in Berkeley zijn. Daarom besloot ik contact op te nemen met de docent van het vak, Bruce Wagman.

Bruce was een dierenrechten advocaat in San Francisco. Het was hem gelukt om partner (!!) Animal Law te  worden bij een groot internationaal advocatenkantoor. Dat vond ik dermate interessant, dat ik met hem wilde spreken over wat hij deed en hoe hij daar was gekomen.

Bruce vertelde mij dat hij voorheen gespecialiseerd was in productaansprakelijkheidsrecht en dat hij in zijn vrije tijd zich inzette voor allerlei organisaties die opkomen voor de rechten van het dier. Gaandeweg vocht hij in zijn vrije tijd zo veel misstanden tegen dieren aan, dat hij er een praktijk van kon maken. Zijn kantoor steunde hem hierin.

Zijn verhaal was zo inspirerend, dat ik mij voornam op een dag ook dierenrechtenadvocaat te worden. Onderweg naar de metro realiseerde ik mij echter, dat het niet heel geloofwaardig zou zijn  om als dierenrechtenadvocaat wel vlees te eten!

Dus right than and there, op de trappen van metrohalte “Embarcamento” in San Francisco, werd ik vegetariër. Ik besloot dat mijn liefde voor dieren toch echt te groot is om ze te (laten) doden en ze op te eten.

Waarom ik vegetarier werd - Hoe ik vegetariër werd

24 november 2008 Bruce en ik. Een paar minuten later werd ik vegetariër.

Het gesprek met Bruce Wagman en de droom om ooit dierenrechtenjurist te worden waren net het zetje dat ik nodig had om vegetariër te worden. Het is nu dus zeven jaar geleden dat ik vegetariër werd en ik heb er geen enkel moment spijt van gehad!

En jij? Eet jij vlees of ben jij vegetariër of vegan?

Waarom ik vegetarier werd 3 - Hoe ik vegetariër werd

Bron foto

Volg:

2 Reacties

  1. Avatar for Rene 8 september 2016 / 01:08

    Ik stond 29 december 2015 met een pakje vleeswaren in de supermarkt en vroeg me af waar ik mee bezig was. Mede door hetfilmpje van de portugese Luis en een documentaire trailer van een presentatrice die een koe moest doden. Waarom zou ik iets eten dat ikzelf niet kan doodmaken? Sindsdien eet ik nauweljks vis en vrijwel geen vlees.

    • Avatar for Hailey 8 september 2016 / 10:48

      Wat goed, Rene! Daar heb je een heel sterk punt! Als je dier zelf niet zou kunnen doden om het op te eten, moet je het dan wel op eten als iemands het voor je heeft gedood? Hoe bevalt het om weinig tot geen vlees en vis te eten?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *