Follow my blog with Bloglovin

En toen was ik werkloos

Toen was ik werkloos

Werkloos - En toen was ik werkloos

Vorige week heb ik mijn laatste werkdag gehad en daarmee ben ik nu dus werkloos. Ik ga eerlijk zijn. Ik vind dit best moeilijk. Ik heb heel lang gedacht dat ik nooit werkloos zou worden, maar de werkelijkheid is nu toch anders. Hoe moet ik daar nu mee omgaan?

Vroeger

Ik ben opgegroeid in een huis waar het enige inkomen een uitkering was. Honger heb ik nooit hoeven lijden, maar ik ben zeker niet met veel opgegroeid. Dat wij thuis moesten rondkomen van een uitkering, leek eerder een keus dan een omstandigheid.

Als kind vond ik dat echt verschrikkelijk. Ik beloofde mijzelf dan ook dat als ik later niet zo zou leven. Als ik kon werken, dan zou ik werken. En als ik werk zou hebben, dan zou ik heel hard mijn best doen. Want door hard mijn best te doen, zou ik nooit werkloos worden. Inmiddels weet ik dat dat niet waar is.

In een mensen leven kunnen zoveel dingen gebeuren waar je geen invloed op hebt. Hierdoor kan het nu eenmaal gebeuren dat je thuis komt te zitten. Als kind had ik dan niet door. Dus dat ik zo lang een oordeel heb gehad over de situatie waarin ik nu zit, is misschien ook niet heel gek.

Een wijze les

Waarschijnlijk komt het ook door dat oordeel dat ik nu ook schaamte voel. Ik merk dat ik bang ben dat mensen denken dat ik deze situatie aan mijzelf te wijten heb. Of dat mensen misschien wel een veroordelend over mij denken, omdat ik bijvoorbeeld achterin de 20 ben en werkloos ben.

Maar weet je wat het is? Het heeft niet zo veel zin om mij mijzelf te veroordelen of om mij te schamen. Dit is nu eenmaal wat er nu is. Daar heb ik mee te dealen.

En natuurlijk is het vervelend en natuurlijk heb ik dit niet gewild. Maar de les die dit alles mij leert is dat ik geen controle heb op hoe het leven loopt. De dingen gaan zoals ze gaan. Oók als je daar als kind andere ideeën over had. Dat is best een goede les om te leren, al zeg ik het zelf J.

Bovendien geeft deze situatie mij ook de ruimte om de balans opnieuw op te maken. Alles is ineens mogelijk, the world is my oister! Dat is mooi en eng, maar het is ook een avontuur. En als kind heb ik mij ook beloofd om later avonturen beleven. Dus kom maar op met de toekomst!

Volg:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *